Syriza, Sol-HDP ve Seçimler!

Yunanistan’da kemer sıkma politikalarına karşı kararlı ideolojik tepkisi ile kamuoyunun desteğini kazandı Syriza. Syriza’nın seçim başarısına bağlı olarak, Türkiye’de Syriza değerlendirmelerinin “kendini anlatma” seanslarına dönüştüğü görülmektedir. Syriza’yı kendi bağlamından ve toplumsal gerçekliğinden kopartan, “kalpsiz dünyanın kalbi”,“ruhsuz dünyanın ruhu”olmak yerine, Syriza’nın“en hakiki”partneri olduklarını ilan etmesi, başarı hikâyesine muhtaç, “sol”a örneklik teşkil etmektedir.

Yunan “sol tarihi” ile Türkiye’nin “sol tarihi” farklı. Türkiye de “sol” bir damar var, fakat“toplumdan güç bulmuş”bir sol’un iktidarı söz konusu değil. Sağ ve muhafazakâr bir siyasal iklimin egemenliği söz konusudur. Sol Türkiye’de, Ortodoks dünyanın dışında mevzi elde edemedi, mevzi kaybetti.

Yunanistan’da “toplumdan güç bulmuş sol bir gelenek” var. Syriza sosyal demokrat değil. Soldan beslenen farklı kesimleri bir araya getirmiş bir yapı. Yunanistan’da sol, komünist parti kökenlidir
ve Sovyet yanlısıdır. Yunanistan Komünist Partisi’nin, söylemini radikal sol bir alandan kuran Syriza ile görüşmemesinin, bu damar ve farklılıkla ilgisi var.

Yunanistan toplumu“şehirli”dir. Dinle alakalı değildir. Dinsiz de değil, fakat dinsiz başkan seçebiliyor. Öyle görünüyor ki; hayata “kilise” gibi bakmıyor Yunan halkı.

Syriza dünya kamuoyuna seçimlerden sonra“Elpidanikes”yani; “Umut kazandı”diyor. Umudun kazanıp kazanmadığı bahsinde aceleci olmadan; ekonomik kriz ve başka nedenlerle “Bıkmışlar” ın, “İtiraz Edenler”in,“tepki”oylarını alan Syriza’nın alternatif

bir siyaset inşa etmesi ve ütopya üretmesi gerekecek. Yapıp yapamayacağını göreceğiz.

Dünyada hayat değişti. Bu“yeni hayat”a, yeni“ütopya”üretmeli sol. Yeni bir iddia, yeni bir ideoloji, yeni sol’a ihtiyaç var. Bu ise; “yeni sol”un,“yeni yüzyıl”da ,”yeni sorunlar”için, üreteceği
yeni yanıtlarla yakından ilgili. Syriza, topluma verdiği sözler ile “gerçekler”arasında bir denge oluşturmak zorunda kalabilir.

Seçimler Sol ve HDP

Solu’n çekim merkezi olmadığı bir evrede, HDP’nin seçimlere parti olarak girme kararı, siyasal gündemi belirlemiş görünüyor. HDP, AKP’ye ve monist siyaset anlayışına yol vermemek, “denge ve denetleme”de tutabilmek gerekçeleriyle, defansif olmayan bir kararla seçimlere girme kararını açıkladı.

HDP’nin yüzde on barajına rağmen bağımsızlarla değil de, partiyle seçime girmesini AKP-HDP ittifakına dayandıran yaklaşımlar, HDP’nin bağımsız adaylarla seçime girip, 30 milletvekili çıkararak, AKP’ye tek başına anayasa yapma çoğunluğunu sağlamasını nasıl açıklamaktadırlar?

CHP ve MHP’nin tek başına meclis aritmetiğini etkilemediği ve anayasa yapım sürecinde AKP’yi durduramayacakları gerçeği, HDP’yi “umut” haline getirmiş durumdadır. Özgürlükçü ve çoğulcu bir siyasetin kurucu öznesi olarak HDP, alternatif üretmeyen, kategorik olarak AKP karşıtlığı üzerinden bir yığınak yapan anlayışların aksine, cumhurbaşkanlığı seçiminde kendini ayrıştırmış görünüyor.

HDP’yi Kürd-i siyaset yapmakla eleştiren ve mesafeli duranların olduğu biliniyor. Varlıklarını ve “özgünlüklerini” Kürdi siyasetle “hemhal olmamak” ve “yan yana görünmemek” üzerine inşa eden yaklaşımların, sol ile ilgisinin olmadığı bilinmelidir. İlgileri, klasik ifade ile söylersek; “sosyal şovenizm” düzeyindedir.

Türkiye hangi koşullarda seçime gidiyor?

Türkiye’nin en büyük sorunu, işsizlik, yolsuzluk, yoksulluk. Vatandaşın cebinde parası azaldı. Emeklilerin yüzde 80’inin borcu var, maaşları yetersiz. Medyayabaskıvar.Sigortasıolmayanlar, ücretsiz sağlık hizmeti ve ilaç alamayan, elektrik, su, doğalgaz parasını ödeyemeyen insanlar var bu ülkede.

Eğitim sorunları hala çözülmüş değil. Birçok vatandaş sabah uyandığında çocuklarının İmam Hatip Liselerine kaydedildiğini gördü. Her yerde polisin olduğu, ama hiçbir yerde “adalet”in olmadığı bir Türkiye söz konusu.

Sol’un Seçim Vizyonu Üzerine

İnsanlar, Türkiye’de bir şeylerin değişebileceği inancını taşımıyorlar. Gelecekleri ve bugünü hakkında ciddi karamsarlık içindeler. Sol ve HDP bu seçimlerde bu karamsarlık perdesini aralamalı ve “nasıl olsa bu ülkede bir şey değişmez” ruh halini sarsmalı.

Özelde HDP‘nin, genelde sol’un yeni siyaset adına yeni bir ütopya önermesi gerekiyor ki bir umut vaat etsin. Sol ve HDP, gerçekleşebilir ekonomik-sosyal ve toplumsal bir program(Seçim Beyannamesi) ile toplum karşısına çıkmalı, “kalpsiz dünyanın kalbi”, “ruhsuz dünyanın ruhu” olma iddiasını taşımalı.

Peki kaynağı nereden bulacaksınız?

“Türkiye 2003–2013 yılları arasında 187 milyar 278 milyon tutarında askeri harcama yaptı. Bu Yunanistan’ın yaptığının iki katı bir harcamaya denk geliyor.
HDP programını hayata geçirmek için askeri harcamalardan kısıtlama yapacağını açıklayabilir.

- Bir diğer kaynak ise; özelleştirme uygulamalarından elde edilen gelirlerin vatandaşa iade edilmesi olabilir. Özelleştirme uygulamalarından 1986- 2014 yılları arasında toplam 56 milyar 174 milyon dolar elde edildi. Elde edilen bu gelirin vatandaşa iadesi gerekiyor.

Bu tesisler vatandaşların ödediği vergilerle yapıldı. Tesislerin kamuda kalacağını düşünerek, vatandaş bu tesislerin yapımına katkıda bulundu. Bu tesisler özelleştirilerek kamu mal varlığı azaltıldı. İşte bu nedenle satış bedellerinin vatandaşa iadesi gerekiyor. Polonya özelleştirilecek 204 şirketin hisse senetlerini 18 yaşını doldurmuş 27 milyon vatandaşına eşit olarak dağıttı.

Türkiye’de elde edilen özelleştirme gelirleri, 18 yaşını doldurmuş vatandaşlara iade olunmalı. Budurumda özelleştirme geliri karşılığında kişi başına yaklaşık 2 bin 500 lira ödenmeli.Ya da bu para vatandaşın vergi, sosyal güvenlik primi, elektrik, doğalgaz, su, trafik cezası gibi borçlarının mahsubunda kullanılmalı.”